شبهِ‌جزیرهٔ میانکاله شبه جزیره‌ای است در منتهی‌إلیهِ جنوبِ شرقیِ دریای خزر، در دوازده‌کیلومتریِ شمالِ شهرِ بهشهر واقع در استان مازندران ایران. مساحت آن بیش از شصت‌وهشت‌هزار هکتار و ارتفاعِ آن بینِ ۱۵ تا ۲۸متر کم‌تر از سطحِ دریای آزاد است.[۱]
این شبهِ‌جزیره، خلیج گرگان را از دریای خزر جدا می‌کند. زمین‌های شبه‌جزیره بوته‌زار بلند هستند و از قدیم مرتعِ گاوداران بوده‌است.
در نوکِ خاوری این شبه‌جزیره روستای آشوراده قرار دارد که دارای تأسیساتِ شیلاتی است. آشوراده در فاصلهٔ کم و در روبه‌روی بندر ترکمن (بندرِشاهِ سابق) واقع شده‌است. این شبه‌جزیره از شمال به دریای خزر، از شرق به آشوراده، از جنوب به خلیجِ گرگان و از غرب به بندرِ جدیدِ امیرآباد محصور است.
از روستاهای طولِ این شبه‌جزیره عبارت‌اند از: آشوراده، میان‌قلعه، قزل شمالی، قزل‌مهدی و قواسطل.
نام میانکاله دگرگون‌شدهٔ نامِ میان‌قلعه است.(گال یا کال خدای ایران باستان می‌باشد. شاید معنای میان کاله بی ارتباط با خدای باستان ایران نباشد) در قدیم به این شبه جزیره انجیله و در مقطعی دیگر نیم‌مردان گفته می‌شد.[۲]
تالاب میانکاله بخشی از این شبه جزیره است و در سوی باختر آشوراده قرار دارد. این تالاب اولین تالاب بین‌المللی ثبت شده در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر است. در این تالاب که ۱۰۰ هزار هکتار مساحت دارد ۴۰ گونه پرنده زندگی می‌کنند.
زمین‌های آن مجموعه‌ای از شنزارهای ساحلی، زمیان‌های باتلاقی، آبگیرها، مرداب جنگلی با پوشش درختچه‌های گز، جنگل انارستان، بوته‌های تمشک و زمین‌های پست و گره‌افتاده هستند.[۳]
گونه‌های گیاهی و جانوری تالاب و شبه جزیره:
میانکاله از مکان‌های مناسب برای پرنده‌نگری است